یکی بی تو تک و تنهاست
حواست هست؟ خبر داری؟
یکی این گوشهٔ دنیا
ز یادت رفته انگاری

چقدر بی تو حواسم نیست
چقدر کمبودِ "تو" دارم
که این سردرد بی پایان
شده قصهٔ تکراری

چقدر بی من حواست نیست
چه خوشبختی کنار او
عجب لبخند شیرینی
بدون من به لب داری

فقط گوشهٔ لبخندت
پر از احساس تنهاییست
گمان کردی نمیفهمم
تو هم چون من خودآزاری...

همیشه کنج قلب تو
کمی از خاطراتم هست
که این بی من شدن را تو
به آغوشت بدهکاری

.