ای گل ! همه فصلت بهاران باد

تقویم عمرت بی زمستان باد

شوق بلاگردانی ات در من

همواره با دل باد و با جان باد

تا من غزل خوانم به چوپانی

چشمت چراگاه غزالان باد

دور شرنگ و شوکران چون گشت

پیمانه ات از بی نصیبان باد

باغت به رغم اشک و آه ای جان!

دور از گزند باد و باران باد

چندان که عشقم اوج می گیرد

پرواز اقبالت دو چندان باد

عشقم به سوی تو فراوان است

عشقت به سوی من فراوان باد

بر رغم آن چشمان خواب آلود

بختت ز بیداران دوران باد

چشم تو با اندوه زیبا نیست

اندوه در چشم تو ویران باد !