دریاست دو چشمانت
آرام تر از آبی است
آن ساحل زیبایش
از بوسه موچ خالیست
کاش قایق دل روزی
با میل و تمنایش
یک روزنه می جوئید
برآبی آن دریا
بر موج سوار می گشت
تا بر لب آن دریا
یک لحطه زند بوسه
آن ساحل زیبا را