یک حدیث دیگری دارد خدا با بوسهات
لالبی الا لبت لابوس الا بوسهات
گرمی لبهای تو دائم به دردم میخورد
در کنار سردی شبهای دریا بوسهات
این ولاالضالینترین شعر من مغضوب توست
اهدنا اللبهای تو تا صبح فردا بوسهات
اینقدر با سرخی لبهات بی تابم نکن
میکند من را ذلیل و خوار و رسوا بوسهات
الفرار از مرگ، هیهات از لبت، باید گریخت
تا نبرده جان من را هم به یغما بوسه ات