با خاطرات زیادى زندگى مىکنیم که اگر بـه خودشان بود، تا حالا هزار بار از خاطرمان رفته بودند. اما مـا نگهشان مىداریم. مدام مرورشان مىکنیم. همان یک لحظهى کوچک که روزى قلبمان رابه نفس نفس انداخته. همان خاطرههاى ناچیز دوست داشتنى که مسکن زخمهاى روزمرگى اند …