شاید اینبار سکوتم "رفتنی" باشد

شاید بازهم چشمانت "ماندنم" باشد

دیوار فریاد بزند از حماقتم

اما بازهم آغوشت امن‌ترین باشد

برقصی و گریه شوی وسط دفترم

که نکند این آخرین شعرم باشد

می‌دانستی و می‌دانستم که اشتباست

مورچه نمی‌تواند عاشق چشم کلاغ باشد

هزار سیگارم که لِه شود در لیوان

فقط لبهایت می‌تواند آخرین بهارم باشد

می‌دانستم و می‌دانستی،تنها‌یم و تنهایی

خانه‌ای نداری جز اینکه دلم باشد

یک سایه دنباله‌دار کابوس ماند برایم

که تمامش فدای یک خاطره‌مان باشد

گفتی هیچوقت خداحافظی نمی‌کنم

که مبادا جداییمان واقعی باشد