‏━━━━━━━━━━━

برای لحظه‌ی آخر تو را کنار گذاشت

خدا چقدر زمین را در انتظار گذاشت


هزار سال تو را با عسل به هم آمیخت

هزار معجزه در پیکر تو کار گذاشت


از آفریدن تو، آن‌قدَر به وجد آمد

که از وجود خودش در تو یادگار گذاشت


کشید دایره‌ای حول محور تو، سپس

مسیر شعر مرا روی این مدار گذاشت


تو آمدی به زمین... آسمان گریست، خدا

برای گریه‌ی او اسم مستعار گذاشت


همان دقیقه درختانِ مرده سبز شدند

همان دقیقه که نام تو را بهار گذاشت...

‏━━━━━━━━━━━

● #محمد_رفیعی



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد