بی آشیانه گشتم… خانه به خانه گشتم
بی تو همیشه با غم؛ شانه به شانه گشتم
عشقِ یگانه ی من… از تو، نشانه ی من
بی تو نمک ندارد؛ شعر و ترانه ی من
سرزمینِ من؛ خسته خسته از جفایی… سرزمینِ من؛ بی سرود و بی صدایی
سرزمین من؛ دردمندِ بی دوایی… سرزمینِ من
سرزمینِ من؛ کی غمِ تو را سروده؟ سرزمینِ من؛ کی ره تو را گشوده
سرزمینِ من؛ کی به تو وفا نموده؟ سرزمینِ من

ماه و ستاره ی من… راهِ دوباره ی من
در همه جا نمیشه؛ بی تو گزاره ی من
گنجِ تو را ربودند؛ از بهرِ عشرت خود… قلبِ تو را شکسته، هر که به نوبت خو
سرزمینِ من؛ خسته خسته از جفایی… سرزمینِ من؛ بی سرود و بی صدای
سرزمین من؛ دردمندِ بی دوایی… سرزمینِ من
سرزمینِ من؛ مثل چشم انتظاری… سرزمینِ من؛ مثلِ دشت پر غباری
سرزمین من؛ مثلِ قلب داغداری… سرزمینِ من