وقتی که باشی دوست دارم رنج ها را هم
رنج تو می ریزد به پایم گنج ها را هم
آن قدر دنیا را گرفتار تب ات کردی
در اشتباه انداختی تب سنج ها را هم
تغییر را هر جا که باشی می توان حس کرد
با خنده شیرین می کنی نارنج ها را هم
من مُهره یِ مار تو را دیدم که هم کیشم
مات شکوه ات کرده ای شطرنج ها را هم
در منطق محض عددها دستِ دل بُردی
وارونه کردی با محبـّت، پنج ها را هم
بی قید و بند قافیه بگذار بنویسم:
از زندگی چیزی بغیر از تو نمی خواهم
قصه از طعم دهان تو شنیدن دارد
خواب، در بستر چشمان تو دیدن دارد
وقتی از شوق به موهای تو افتاده نسیم
دست در دست تو هر کوچه دویدن دارد
تاک، از بوی تنت مست به خود می پیچد
سیب در دامنت احساس رسیدن دارد
بیخ گوش تو دلاویزترین باغ خداست
طعم گیلاس از این فاصله چیدن دارد
کودکی چشم به در دوخته ام تنگ غروب
دل من شوق در آغوش پریدن دارد
بوسه سربسته ترین حرف خدا با لب توست
از لب سرخ تو این قصه شنیدن دارد