آهای همیشه و هنوز قلبم 
خبر داری داره می سوزه قلبم
یه بار شده سراغمو بگیری 
سراغ درد و داغمو بگیری
جای اینکه تشنه ی خونم باشی 
یه بار شده دل نگرونم باشی
اما با این همه نامهربونی 
کاشکی بفهمی که عزیز جونی
یار قشنگ دلم بیا که تنگه دلم 
تا کی با دلتنگی باید بجنگه دلم
من از تو بی خبرم تو از همه دنیا 
نمی دونی بی تو پر از غمه دنیا
خنده رو از روی لبم گرفتی 
عشقمو خیلی دست کم گرفتی
حیف نبود به جای حق شناسی 
این همه بی وفایی ناسپاسی
خوب می دونم غریبه ای با دلم 
از تو یه دنیا فاصلَس تا دلم
اما بازم می خوام که برگردیو 
تموم کنی این همه نامردیو

ابرای پاییزی دلگیر من 
جوون ترای چهره ی پیر من
چشمای من بی خبرای ساده 
منتظرای دل به جاده داده
مردمکاتون به کجا زل زدن 
باز مژه هاتون به کجا پل زدن
کاشکی بدونید که دارم هنوزم 
از اشتباه قبلیتون میسوزم
با اینکه هیچکس نیومد پیش من 
شب زده ها چشمای درویش من
تنها نبودم حتی یک دقیقه 
با تنهایی که بهترین رفیقه

یکبار برایم نوشتی دوستت دارم
من هزار بار خواندمش !
هزار بار ضربان قلبم بالا گرفت
هزار بار نفس در سینه ام برید
هزار بار در وجودم ریشه کرد
انگار که هزار بار شنیده ام
انگار که هزار بار نوشته ای
یکبار در آغوشت کشیدم
هزار بار خوابش را دیدم !
هزار بار تب کردم
هزار بار آرام گرفتم
انگار که هزار بار در آغوشم بوده ای
تو یکبار دروغ  گفتی
من دروغت را هزار بار تکرار کردم
هزار بار رویا ساختم
هزار بار باور کردم
انگار خانه ام را روی آب ساخته باشم
تو یکبارنبودی
من هزاربار دنبالت گشتم
هزار بار خاموش بودی
هزار بار به در بسته خوردم
هزار بار دلم گرفت
انگار که تمام هزارانم را باخته باشم
و اما یکباره در دلم فرو ریختی
و من که  تو را هزار بار زندگی کرده بودم
هزار بار مردم
تو همیشه همان یک بودی !
 یک دوستی ، یک تب ، یک رابطه ، یک تجربه ...
و این من بودم که از یک ، هزار ساخته بودم  !

 

رفیق من سنگ صبور غم هام
به دیدنم بیا که خیلی تنهام
هیشکی نمیفهمه چه حالی دارم
چه دنیای رو به زوالی دارم
مجنونم و دل زده از لیلی ها
خیلی دلم گرفته از خیلی ها
نمونده از جوونیام نشونی
پیر شدم پیر تو ای جوونی
تنهای بی سنگ صبور ، خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست ، موندی و راه چاره نیست
اگر چه هیچکس نیومد ، سری به تنهاییت نزد
اما تو کوه درد باش ، طاقت بیار و مرد باش
اگر بیای همونجوری که بودی
کم میارن حسودا از حسودی
صدای سازم همه جا پر شده
هرکی شنیده از خودش بیخوده
اما منم پر شدم از گلایه
هیچی ازم نمونده جز یه سایه
سایه ای که خالی از عشق و امید
همیشه محتاجه به نور خورشید

وله بار آرزوهات روی دوشت
تا کجاها رفتی با پای پیاده
رفتی و به هرچی خواستی نرسیدی
متاسفم برات ای دل ساده
دل به هرکی دادی از سادگی دادی
زندگیتو پای دلدادگی دادی
هر جا که دیدی چراغی پر فروغه
تا بهش رسیدی فهمیدی دروغه
عاشق و خسته و غمگین و پریشون
دل بی کس دلک بی سر و سامون
دل زخمی دل تنها و تکیده
دل گریون من و آه ای دل گریون
کوله بار آرزوهاتو کی دزدید
دل دیوونه به گریه هات کی خندید؟
تو رو با هول و ولا تنها گذاشتن
اونا که لیاقت عشقو نداشتن
تک و تنهایی و با پای پیاده
متاسفم برات ای دل ساده