تو گرچه تکیه گاه منی
اما خود در تنهایی ، ساقه ی باریک یک گل مینایی
مگذار حتی نسیم یک اضطراب
این ساقه ی نازک را مختصری خم کند
شکستن تو
در هم شگستن من است