باید تو را
از میان این کلمات
بیرون بیاورم
در آغوش بگیرم
و برایت از وطنی بگویم
که در میان بازوهای تو جا ماند
و از خانه ات در قلبم
که هر روز
به شمعدانی های پشت پنجره اش
اب میدهم
تا روزی تو
کلید بیاندازی
و نور به خانه برگردد