هستییا

تو را از حریم تنم بیرون نخواهم کرد

حتی اگر باران بزند

تو را در بخار نفسهایم

برتن هیچ پنجره ای

ها نخواهم کرد

. نخواهم گذاشت این شیشه های مه گرفته

که دیگر محرم هیچ رازی نیستند 

به بهانه باران 

تو را آرام آرام از من بربایند