ستــــــــــاره میخندد
باد در گوش شب نجوا می کند و من در گوش تــــ♡ــــــو
بوسه بر لبـــ ــم میگذاری
نبضــ ـــم تند میشود
من بغــ ــض میکنم برای این معجـ ـزه
تو دلـــ ــت میگیرد و مرا به آغوش امن ات میکشی
من ، تــــــــ♡ــو ، تنهایی هر سه یکدیگر را میفهمیم
چه تفاهـــــم پاکــــ ـی ...
مرا تنـ ــها نگذار مثل دیگران ،
مثل سایـ ـه در شب..
و من بمانم و یک آسمان بغض ، بدون بارش ...
سهـــم مـــن کــه نیستـــی...
ســـهم قصــه هــای مـــن بمـــان... سهـــم فکـــر مــن...
عــاشقــانه هــای مــن... ..
سهــم خـــواب دستـــهای مـــن بمـــان
از کنـــار مــن کــه رفتـــه ای... …از خیـــال مـــن نــرو …
سهـــم مــن کــه نیســتی سهـــم مـــن نمیشـــوی... ...
سهــم دفتـــرم سهـــم واژه هــای مـــن... ….سهـــم
سطـــر های خستـــه ام بمـــان
این بار
مینویسمت…
” تو ” را میان اصطحکاک مداد و کاغذ
گیر خواهم انداخت..!!
شاید اینگونه بشود تو را
” تجربه ” کرد…!!!
برای تویی که قلبت پـاک است…
برای تو می نویسم……..
برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست…
برای تویی که قلبم منزلگه عـــشـــق توست…
برای تویی که احساسم از آن وجود نازنین توست…
برای تویی که تمام هستی ام در عشق تو غرق شد…
برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است…
برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاک خود کردی…
برای تویی که وجودم را محو وجود نازنین خود کردی…
برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است …
برای تویی که سـکوتـت سخت ترین شکنجه من است….
برای تویی که قلبت پـاک است…
برای تویی که در عشق ، قـلبت چه بی باک است…
برای تویی که عـشقت معنای بودنم است…
برای تویی که عـشقت معنای بودنم است…
برای تویی که غمهایت معنای سوختنم است…
برای تویی که آرزوهایت آرزویم است……….
دوستت دارم تا ……..!
نه…!
دیگر برای دوست داشتن هایم تایی وجود ندارد..!!
بی حد و مرز دوستت دارم..
فرصت بده یک جرعه از آن جام بگیرم
تا خاتم ارباب غزل نام بگیرم
سعدی به خدا لنگ بیندازد اگر باز
از دفتر چشمت غزلی وام بگیرم
موجم که هوای تو مرا می برد از خویش
تا بر لب آغوش تو آرام بگیرم
حبس ابد عشقم و دلخوش که هر از گاه
از قاصدک "ناز" تو پیغام بگیرم
دست تو و دامان من ای مرگ؟! بعید است
کافی ست که یک بوسه از او کام بگیرم