و چقدر سیب می‌چکد از صدای شان
وقتی عشق می خوانند
ممنوعه های لطیفی که
دست بهشت هم
به دامنشان نمی رسد
فقط باید آن ها را خیال کرد
و بیست و چهار ساعتِ هر روز را
به آنها
به بودنشان
به شکوهمندی نگاهشان
باید فکر کرد
دلبرانی که
رب النوعی از جنس نورند
دیده می شوند
اما لمس نه
حس می شوند
اما قرار ندارند
همان ها که
برای گرمی دل ما
می سوزند
و هوا...
به هوای شان معطر است
قدر آنها را بدانیم
تا بمانیم